جستجو
سبدخرید
0
کاربر
فهرست
شعر ترحیم
16 خرداد 1401- با موهای سپیدش، پاکی قدمش، صفای وجودش سنگینی سکوتش، نجابت و غرورش ، و با زمزمه کلامش در جذبه محراب گستره وسیع جنت بود، و من فقط پدر می‌خواندمش
- نو گلی پرورده بودم خاک از دستم ربود/ آن‌چنان در برگرفت انگار در عالم نبود / سال‌ها زحمت کشیدم تا گلی پرورده شد / ناگهان پیک اجل آن غنچه را از من ربود
- تو در من آتشی هستی کـه خاموشت نخواهم کرد / بـه گلزاران گلی هستی فراموشت نخواهم کرد/ سوگند بر جامه پاکی کـه از مهرت بـه تن دارم / کـه تا جان در بدن دارم فراموشت نخواهم کرد
- و هرازگاه درگذر زمان درگذر بی‌صدای ثانیه‌های دنیای فانی؛ جرس کاروان از رحیل مسافری خبر می‌دهد کـه در سکونی؛ آغازی بی‌پایان را می‌سراید
- نمک بر زخم من شیرین‌تر از خواب سحر گردد / جگرها خون شود تا پسر مثل پدر گردد/پدر در کودکی دست پسر گیرد/ بـه امیدی کـه در پیری پسر دست پدر گیرد
- عاقبت زین‌دار فانی پر کشیدم یا حسین/عشق تو مهر علی بر سینه‌دارم یا حسین/چون در این وادی غریبم جان زهرا مادرت/ در شب جمعه گذر کن بر مزارم یا حسین
- گل‌ها همهٔ سر ز خاک بیرون آرند/ الا گل من کـه سر فروبرده بـه خاک
- یاران مددی پرم بـه خاک افتاده اسـت / قلبم، جگرم، سرم، بـه خاک افتاده اسـت/ سرتاسر روزگار من پاییز اسـت / تا سرو صنوبرم بـه خاک افتاده اسـت
- جوان نازنین، در خاک رفتی / از این دنیای غم، غمناک رفتی/ زدی آتش‌به‌جان دوستداران / چو گل پاک آمدی و پاک رفتی
- هر دم کـه یادت می‌کنم اشک از بصر ریزد مرا/ چون یاد رفتارت کنم خون‌جگر ریزد مرا/ ای رفته از پیشم کنون از خاطرم کی می‌روی/ گفتار تو چون بنگرم بغض گلوگیر مرا
- خانه‌مان تاریک شد بی‌نور رویت ای پدر/ دستمان کوتاه شد از جستجویت ای پدر/ نیست باور پدر جان از چه کندی ز ما/ بعدازاین از کـه گیریم عطر و بویت ای پدر
- خوشا آنان کـه الله‌یارشان اسـت/ کـه صد قل و هوالله کارشان اسـت/ خوشا آنان کـه دائم در نمازند/ بهشت جاودان بازارشان اسـت
- ای پدر بی تو در ظلمتیم دیده نورانی من/ بی تو اشک و غم و حسرت همهٔ مهمان منند
- بـه صداقت صدای قشنگت، بـه لطافت عاطفه‌ات، بـه محبت و مهربانی‌ات، بـه زیبایی چهره معصوم و قشنگت، تنها با یاد شیرین‌زبانی‌هایت دل‌خوشیم
- بوسه برعکست زنم ترسم کـه قابش بشکند/ قاب عکس توست اما شیشهٔ عمر من اسـت/ بوسه بر مویت زنم ترسم کـه تارش بشکند/ تار موی توست اما ریشهٔ عمر من اسـت
- مرغ‌دلم پر می‌کشد اندر هوای دیدنت/ آرام جان باز آ، کـه من مشتاقان خندیدنت/ بـه ماتم مانده‌ام با صد هزاران آرزو/ آغوش بازم، مضطرب در حسرت بوییدنت
- ای سرخ‌گل، کـه باد ربودت ز باغ من/ گفتی بـه باد خیره، چه بر باغبان گذشت؟
- جای گریه اسـت بر این عمر کـه چون غنچه گل/ پنج روز اسـت بقای دهن خندانش
- ای جگرگوشه، کـه دیدهٔ من جای تو بود/ دلم آشفته آن قامت رعنای تو بود/ کی خبر داشتم از کینه این چرخ کبود/ کـه چو صیاد کمین کرده، جویای تو بود
- گلی بودم نه وقت چیدنم بود/ جوان بودم نه وقت مردنم بود/ گلی بودم میان شاخه گل‌ها/ نه وقت زیرخاک خوابیدنم بود
- برادر رفتی و یادت بجا ماند/ میان سینه‌ها نامت بجا ماند
- باورم نیست پدر کـه رفتی و خاموش شدی/ ترک ما کردی را و با خاک هم‌آغوش شدی/ خانه را همواره نوری اگر بود ز رخسار تو بود/ ای چراغ دل ما از چه تو خاموش شدی
- این گنج نهان در دل خانه پدرم بود/ هم بال‌وپرم بود و همی تاج سرم بود/ هر جا کـه ز من نام و نشانی طلبیدند/ هم نام بلندش سند معتبرم بود
- پدرم دیده بـه سویت نگران اسـت هنوز/ غم نادیدن تو بار گران اسـت هنوز/ آن‌قدر مهر و وفا بر همگان کردی تو/ نام نیکت همهٔ جا ورد زبان اسـت هنوز
- گفتم پدرم رسم اخوت نه چنین بود/ گفتا عزیزان چه کنم عمر همین بود
- روح پاکت با امیر المومنین محشور باد/ خانه قبرت ز الطاف خدا پرنور باد/ ای چراغ زندگانی‌ای پدر یادت به خیر/ خاطرت در باغ فردوس برین مسرور باد
- پدرم قامت تو تکه گهی بود مرا / گفته‌هایت چو چراغی بـه رهی بود مرا / رفتی از دیده و داغت بـه دل ماست هنوز/ هرکجا می‌نگرم روی تو پیداست هنوز
- اگرچه من دیگر نمی‌بینم گل روی تو را / خاطراتت را در این غم‌خانه مهمان می‌کنم / گوهر یک‌دانه‌ام ای نازنین بابای من / تا ابد یاد تو را در سینه مهمان می‌کنم
- پدرم سایه تو تکیه گهی بود مرا/ پند و اندرز تو پویای رهی بود مرا/ باورم نیست غروب و سالی بگذشت / هر زمان چشم‌به‌راهت نگهی بود مرا
- ای چرخ فلک خرابی از کینه توست/ بیدادگری شیوه دیرینه توست/ ای خاک اگر سینه تو بشکافد/ بس گوهر قیمتی کـه در سینه توست
- عاقبت زین‌دار فانی پر کشیدم یا حسین/ عشق تو مهر علی بر سینه‌دارم یا حسین/ چون در این وادی غریبم جان زهرا مادرت/ در شب جمعه گذر کن بر مزارم یا حسین
- اتاق قلب من بی تو چه سرده/ تمام لحظه هام لبریز درده/ برادر رسم دنیامون همینه/ خدا از بین ما گل رو میچینه
- ای‌دریغا از جفای روزگار بی‌وفا/ من نگین انگشتری، گم‌کرده‌ام/ در بین چاه جور و حمله گرگ اجل/ یوسفی در وادی ناباوری گم‌کرده‌ام
- حافظا دیدی کـه کنعان دلم بی ماه شد/ تا ابد با اشک غم کوه امیدم کاه شد/ گفته بودم یوسف گم‌گشته بازآید ولی/ یوسف من تا قیامت هم‌نشین چاه شد
- گریه بر درد فراوان نکنم پس چه کنم؟ ناله از سینه سوزان نکنم پس چه کنم؟/ من کـه اندر ملأعام نکردم زاری، گریه در این شب پنهان نکنم پس چه کنم؟/ من کـه از داغ عزیزی دلم سوخته اسـت،/ ناله از این دل سوزان نکنم پس چه کنم؟/ من کـه از شکستن دل بـه کسی دم نزدم، گریه بر این گل بی‌جان نکنم پس چه کنم؟/ هرچه دیدم ز غم اظهار نکردم بـه کسی، گریه بر درد فراوان نکنم پس چه کنم؟
- چون قصهٔ عشق، نقش دفتر شد و رفت/ چون لالهٔ نوشکفته، پرپر شد و رفت/ حالا کـه بهار می‌رسد، صد افسوس/آن لالهٔ سرخ چون کبوتر شد و رفت
- از خون‌دلم، دو دیده را، تر بکنم/ این عمر، چگونه بی تو، من سر بکنم/ در خاطر من، بهار بی پاییزی/من مرگ تو را، چگونه باور بکنم؟